Browar Arcyksiążęcy powstaje w roku 1856 z inicjatywy Albrechta Fryderyka Habsburga. Co ważne: na Pawlusiu, wówczas stanowiącym część Wieprza, wsi graniczącej od południa z Zabłociem.

Rozwój browarnictwa na tym terenie nie jest niczym nietypowym: już w roku 1448  książe oświęcimski Przemysław potwierdza przywileje żywieckie, w tym dla słodowników i chmielników. W wieku XVII poza Żywcem piwo ważono w Bystrej, Lasie i Soli. W wieku XVIII czytamy już o browarach w Moszczanicy, Ślemieniu, Gilowicach, Cięcinie i Łodygowicach. I oczywiście w Żywcu.

W wieku XIX Wielopolscy odkupują od rodziny Pawlusów ziemie leżące po prawej stronie Leśnianki, i włączają je w struktury administracyjne Wieprza, rozwijając na tym terenie gorzelnię. W drugiej połowie XIX wieku Habsburgowie – również od rodziny Pawlusów – odkupują działki nad potokiem Leśna, i uruchamiają tam ujęcie wody pod potrzeby produkcji piwa. Rusza Browar, rozwija się architektura przemysłowa dzięki talentowi Karola Pietschki. W roku 1934 Pawlusie włączono do Zabłocia, wraz z reformą administracyjną. Zabłocie natomiast częścią Żywca stało się 1.01.1950 roku.